Enno ei gong fekk eg vetren at sjå

for våren at røna;

heggen med tre som der blomar var på,

eg atter såg bløma.

Enno ei gong fekk eg isen at sjå

frå landet at fljota,

snjoen at bråna og fossen i  å

at fyssa og brjota.

Graset det grøne eg enno ei gong

fekk skoda med blomar;

enno eg høyrde at vårfuglen song

mot sol og mot sumar.

 

Ei gong eg sjølv i den vårlege eim

som metar mit auga,

ei gong eg der vil meg finna ein heim

og symjande lauge.

Alt det, som våren i møte meg bar

og blomen, eg plukkad',

federnes åndir eg trudde det var,

som dansad' og sukkad',

Derfor eg fann millom Bjørkar og Bar

i våren ei gåta;

derfor det ljod i den fløyta eg skar,

meg syktes at gråta.

 

再一次  我看見冬季在春季前逃脫；

 

我看到朴樹盛開的花朵。

 

再一次  我看見地上冰水在流動

 

積雪融化，瀑布轟隆隆流入河中。

 

再一次  我看見綠草和花朵

 

我又聽見春鳥喜迎陽光和夏天的歌聲。

 

 

再一次 ，我獨自徜徉在炫目的春色中，

 

彷彿沐浴在溫暖的家。

 

享受著春天賜給我的一切，我摘下花，

 

我以為  古老的精靈在跳舞和喃嘆。

 

我看見  春天在樺樹和杉樹嫩枝間打啞謎；

 

聽起來  我折樹枝做的笛子，好似在哭泣。